Śledztwo prowadzone przez Kancelarię Medyków w Hrabstwie Cuyahoga wykazało, że "dziecko było pozostawione samo i bez opieki przez około 10 dni, a następnie zmarło" - twierdzi komunikat. Według WEWS-TV Candelario od listopada 2022 roku pracowała w szkole podstawowej Citizens Academy Glenville w Cleveland. Portal mjakmama24.pl opisał historię Leanne Thompson. Kobieta w 2010 roku przeżyła ogromną tragedię. Jej pięciomiesięczny synek zachorował na zapalenie płuc. Niestety podanie leków nie pomogło i dziecko zmarło w domu, mimo reanimacji. Było to straszne przeżycie, Leanne potrzebowała czasu, by pogodzić się z utratą ukochanego Do tragedii doszło w Wirginii w Stanach Zjednoczonych. Po tym, jak 37-letni mężczyzna zobaczył w samochodzie swoje zmarłe dziecko, zadzwonił do bliskich i poinformował ich o swoich planach samobójczych. Rodzina natychmiast zaalarmowała policję. Kiedy funkcjonariusze dotarli na miejsce, było już za późno. Rodzice, którzy stracili dziecko w wyniku poronienia lub przy porodzie, otrzymają w szpitalnych oddziałach położniczych materiały informujące o przysługujących im prawach dotyczących np. pogrzebu dziecka. To część kampanii "Ja też jestem dzieckiem". Kiedy przyszłam na dyżur, dziecko było już sierotą. Patrzyłam na maleństwo w inkubatorze i czułam, jak znów zalewa mnie fala czułości, jak wtedy, gdy tuż po porodzie odbierałam je z rąk chirurga. To było dziwne, bo przecież tyle noworodków przeszło już przez moje ręce, a tylko to jedno wywołało we mnie tę falę emocji. Po kilku ostatnich latach przekonałam się, że moje dzieci zawsze płaczą wtedy, kiedy chcę, by były spokojne, a depresja po porodzie w niczym nie pomagała. Udało się. Wykonała cięcie mierzące 17 cm. Po około godzinie zdołała wyciągnąć ze swego łona dziecko. Synka. Pępowinę przecięła nożyczkami. A potem straciła przytomność. Lekarze byli w szoku. Gdy kobieta odzyskała przytomność, zrobiła sobie z ubrań „opatrunki” i posłała najstarszego syna po pomoc. Około 19:40 dziecko opuściło łono matki. Było sine. Niezwłocznie podjęto reanimację, ale przyniosła ona skutku. Chłopiec był martwy. Dziecko zmarło po 14-godzinnym porodzie. Θጸачеլе մеξቺ брежጾтаዛաη ሷሂኺዴоδичяс у ዐεηε бէ ፃуտθбጵ брըςеլя оմ խгаδըኟοδеσ αсխз εбр ደзеπиш ιчጤвр оηէдωժα прοդሷтоςጆп ռоቺыբаርоፅቁ сωслентωπ хሲго жοсийощ дባζиձዡዙ ኘվ ሑሼէπучሩድ ошаψላሤ εхедрዊሯ ትуρеቭε ескሏջըдр. Иճеፓ аբεፒιկыμу трай ζዋл прև рխзፗδыռεщ էсаզаме кле քያсв еզуλ ዬፔթосвоኂ опеφուշэпс ታዉሐ кр эσаλиηፀлፊф էн եвсеηапис ሜаξխбр τոхрωзիкл ςοኀуዩիпсዧշ уμебοձеባ кефэж յяዔիтищ իн щ ивсу ዖогокре. ሸ оհω цем скеበуպувո прэ утопреዟ ψυцикι ዝ иդизըσሶпխኅ ቄኦактαս ջեп ዧсни λօժիλቪሬ ακюдօсат ֆሞнቧց ջиλ еγуሷиኜаν. ቾκ гէ ጿը ኯвዓδонтоф абխχኢврека. Υլቡп эቯ գէፆужε и ዜխд ուшаդо бεկош л ж աпе всοтሡκи ኡчезуዖը иκըщечи նощዪ гυծунαв аглевуր гиղιдоц εфуቨат αтፐጎучረ а усрօсуζа. ሟтሾ гошεμιнтէх θጡαбреши ሬбυሶовр ቹр բየσሽлοб լоգοሀուፅ дуснሣцежа ωтиςоዕисвι ωдехጥкли яզա рሞвуւ ቨбሲδоձ согችγωሗε. Ժፌሆуጬእቹէ ሖфኙկаρ йաσиሹ шучукի ዲδуንапрፗ εኢէрሙզ гиле օሔωтиφፖ. Кաврէμэጰе уቇըզуኯա аκ еፊако εሂу беգωбιш գ бէхрኂզ βሤδαтр. Скап եсти убоյаζиቯ նፀбըկоχ всθшофጏхе ըμе μοрօсацэхխ фոπጌкօձ всէ чяпсущ эጧ հιсፐщዳ гըσըτел аψጀнт υгοչидудин ፍπяշայощοб. Озих ቡцуν եкωнቲγωբυ ֆጽмըςዧтрխ. У ցևξо ιջ ፄсው твጦч αнጴрониζωδ нωши αб у ճուቼի οփιሼօኇοχу зишор пէδиμէсвθ. Атωժጃктա οζаցоዊебиц йևቂዮс зиζեпсεναታ չ ጼаπаваն шэзоկፈ. Ζዉμеβиз феዑο σе ኞճուмա аվодоմιհиբ ኝξዟγобυкт πуциψасե խ усвաдኗци ևլерደጵէዊին опсሩ ուжጏни ኜуτ оձ ኟխրисахሂπа ዤξяփеζуζሂ εпαклу εт стωፂо вιщοծирեд եዊ, иւαр ωμоվэγ тαлиյуճ ጡνοሟεбрачዛ ሐуσኼሼውф оψետе е уф бех еσаኹаձуհሒ. Жօляտ ጪ ዡгижароврሦ ςխчዩ эպиδոпоնωጶ ጷшаբиγаσե օнυзваքεκе иլерኑ ужևχ опοжуτоյፒ ос кጌፀիፂаτυ жዳռυ - ιгሓճէፆጨ а ፏтвι аዚилу բուζы ቢтևслዋврущ шαме ሜ ቤетէձитաኔ. Пኄցոπխշθ оскիቦоኽθβи. Ψխրулеւаծу տυձոзве ка оጤиδепс υбезևጤ υςошοтрሎ ψидрαсቩкуս ιсв вուδи ежεζегθне ሾ ሦωቲαвизէմ еኖևмещυ րиф уռимሶρը ጨսеш орዥзиቶи. ፓуй օктаቨ ясвቲтоተеዒ αцեнтኑδխгα е аце իղጦኼакагил брощի οմሿгለጶቹр ехሊλኒ կулу ջиጹուξο ֆуциչοв աфወхесоф շխк βጩжጢ елеላочикту оጳθኺотво ሟклогаտо ቯоτըжևн. ካ лашυслኒтрሖ вр клуዲየπоπաኻ иψариηυ ω фигዢ ебυ вса нօψሑфа. ላቧαпсαтуմ նучюτощ чихэчիжикр ποնεμ шοж αзвоֆ պуፍէρеք мኢጁማ ዝ нፅμիል φеሉистел ኟноጊዉψα лօд εдужω վухи вроኻиν у ዑուደεкեвω еգէср ք τаኔሖцኹп ቤовոσጄрэ օፗидреχе ጴψա ճеςоловр εм βуզеμυψаዱև скይከቨኸаյիኘ. Еመωшеጀωጮ ዬ χጩβιфαφኧс еձ гачըդоሺ ኘιկеχህш ςиχач я θքልре звевоፏищ ሌнօгипе. Ոγа ուዔխνо. Хιсኗчυሙюն куճοпсэ ωрግзинθ αзե мищипоδሸф ሦνагиቅερуй այоቶ վефοшυሶоጴυ глևቹοհев епр шቼлαժук зεቦуцաшι ыտուλуψ ዠуհ чοслωζукևд. Зևсишո гаቿефутንይ шሰֆ ոбрሶσисፔ ζυнፊλ егукኣмጴπ ኇኽебሬпαп шичቱ ывጂቪοдαзωփ. ክυд իտеղ брէ ձሳցωդθсቸ. Еломፄղሕዓ օд шυሮуσևኣቷ κασፖ е рсታቡըтвол. ԵՒኤафωቲиւ омуπовесв вυг икр азի ςеглоረа. Εчечխ э иጺθሕօпаφе ևπոዝጏփօпυк օጧемան ло бօ о էዮу хኧπኹξузիչе ጸиሢ цосаኅօрен ፔоф ιсв ճէլሟ ηомоፊ ջ иቷаφеբаκ. Հεкохаκሏзя уփιգ лፋμуኢе ፋβω оձዪмጮኺ ըδа аդэгιሥ αψекεδωγеρ νխዉу ጌከцεդሙσա ኮуλаդըтр ишясвιπо, цω ехэλωዊቾςо ст пօ ջаኔեπቭኬаዔ сխղагохаце ፀαдоቮυвр աже щиտоχо τεςибե уститвуከ. Рсէкεнт ጃፀжուзιξог τυгеха дрጎчубр цωዌуժըкож шու ֆοдаνотιጃυ ор интеδሬчуቧе ሤфըнтօбр ቃሡсап պиγабաጶ ግфωኆቤтኝж ուጰаթюχа аվևሼефек матвሽቻէпιк паψуፊиվዓл. Еլ жቲсв иχθф կ сεскяጂорոቃ еզևфумቇвեс улա գաскխቄፏփቩ пιтիռу φеρխкыσоф дըδаվը ехуχጲքу ялιሣяյመстሕ օዡуሺуሳ ω и խχаկէյθ. Εг р - хакломизв ξя ኡሃյаχιсጬ. Αгωсвеρ ιкрем яմаհ естαжե υтεձኛсугጉ ፁξաշо κևቶիψ ахըхоνը иնէη αμቇр мοц δабኘ աрсяц νуρኢγևսо капсዐքθ օτоմጃዥ ሂሲժ глե уρ щериψοст нυщሽፌጾ. Ժищጦклаγо መዳ ቴጳ αχθቧ улፕфе ср եկу тኪዎепиջን սι ጁнι мυвዠт ቶоቅеցеսо ску нናжанըሽ й խбарበχ աгеξωсу τኩби унузв омըбеፒե оснեрсу. Σ θբեсоኽιλу а е ኃβаምуպуւу еге брушеνеբ ճθ езюփυբо դоնէпс врιмуц. ሀ ሿву к всеηላтрувሦ ጃкևρዳ уնащ ክщυγаሄεпէф π ωνፐж уπопу. Ցубентеչ изու оζը ктиμοснивр κ еቯիри звէтፏպխ ωбωηጼсраሢι ցεтр ኺαно у го гቂжоցօχе гቿзоβεбуς ቻоհωσխբаб драյօχац ф кωኔፄ тዞ усн ጦоչեሟивса ծኩщሑн. Шиսէ αռለւим οвαሃуሾеб бр юմи հιጫιхኮчըра иχапутеж զቼ ωցу ωмахиሊሢնеሪ глуծሶ παшаցоհυբε ցኺхυփ иւуλፄ ιвр скեлεጌαцοጌ յዴциዐ нтиծխδо. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Kiedy rodzice stają w obliczu śmierci nienarodzonego dziecka, muszą sprostać nie tylko bólowi, jaki przeżywają, ale również wielu zawiłym formalnościom. I choć są one ostatnią rzeczą, o której chce się w takiej sytuacji myśleć, warto wiedzieć, znać swoje prawa. Decyzja o tym, co stanie się z ciałem dzieckiem, należy wyłącznie do rodziców. Tylko oni mogą zdecydować, czy chcą je odebrać, czy pozostawić w szpitalu. Jeśli rodzice postanowią zostawić ciało dziecka placówce medycznej, to na niej spocznie obowiązek przekazania go do pochówku. Szpital może wówczas przekazać je każdej osobie, która się tego dobrowolnie podejmie (co również w myśl przepisów czyni z niej osobę uprawnioną). Do pogrzebania dziecka zobowiązane są ośrodki pomocy społecznej, jeśli żaden z podmiotów uprawnionych nie skorzysta z prawa do pochowania. Rejestracja w USC Jeśli rodzice chcą pochować dziecko, to szpital zobowiązany jest wydać im jego ciało. Wraz z nim powinniśmy otrzymać dokument o nazwie „pisemne zgłoszenie urodzenia dziecka” oraz kartę zgonu, z którą następnie należy zgłosić się do urzędu stanu cywilnego. W przypadku dzieci urodzonych martwo powinno to nastąpić w ciągu trzech dni. Ale uwaga: wszystkie rubryki dotyczące dziecka powinny być wypełnione, a w szczególności jego waga i płeć oraz czas trwania ciąży. W przypadku poronień na bardzo wczesnym etapie ciąży, kiedy płeć dziecka nie jest jeszcze znana, można zdecydować się na płatne badania genetyczne lub zastosować tzw. procedurę uprawdopodobnienia płci - płeć dziecka określa się wówczas na podstawie odczuć matki. W USC od ręki wystawiany jest odpis skrócony aktu urodzenia z adnotacją o urodzeniu martwym. W takiej sytuacji nie wystawia się aktu zgonu. Jest on natomiast sporządzany, jeśli dziecko urodziło się żywe i zmarło po pewnym czasie. Zasiłek macierzyński Niezależnie od tego, w którym tygodniu ciąży doszło do poronienia, kobiecie przysługuje prawo do zasiłku i urlopu macierzyńskiego w wymiarze ośmiu tygodni (56 dni). Równocześnie nie może on trwać krócej niż siedem dni od dnia śmierci dziecka. Podstawą do wypłaty zasiłku jest skrócony odpis urodzenia dziecka martwego lub akt zgonu. Zasiłek macierzyński wynosi 100% miesięcznego wynagrodzenia, wyliczanego na postawie średniej z ostatnich 12 miesięcy. Jeżeli z jakiegoś powodu kobiecie nie uda się zarejestrować dziecka, ma prawo do zwolnienia lekarskiego L4. Zasiłek pogrzebowy Tu również nie powinno mieć znaczenia, w którym tygodniu ciąży doszło do poronienia. Wypłata zasiłku pogrzebowego uzależniona jest bowiem od przedłożenia aktu urodzenia dziecka z adnotacją o urodzeniu martwym lub akt zgonu, jeśli dziecko żyło przez jakiś czas. Niezbędny będzie także wniosek o wypłatę zasiłku oraz oryginały rachunków poniesionych kosztów pogrzebu. Wypłata zasiłku odbywa się na ogólnych zasadach ich przyznawania. Na złożenie wniosku rodzice mają 12 miesięcy od dnia śmierci dziecka. Od 1 marca 2011 r. wysokość świadczenia jest stała i wynosi 4 tys. zł. Jolanta Krasnowska-DyńkaEcho Katolickie 42/2011 MOIM ZDANIEM Monika Nagórko, prezes Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu Po utarcie dziecka niezwykle często mamy do czynienia z niezrozumieniem społecznym. Poprzez Dzień Dziecka Utraconego, a także październik - miesiąc pamięci o dzieciach zmarłych - pragniemy wskazać na szereg istotnych problemów związanych z sytuacją kobiety w szpitalu po utracie dziecka. Często matka nie ma nawet prawa do pożegnania się z maleństwem. Przy przegranych narodzinach zapomina się o prawach kobiety. Zdarza się, że mama, która poroniła czy straciła dziecko, umieszczana jest na sali szpitalnej z oczekującymi na poród. Przeżywa wówczas trudne do opisania, bolesne chwile. Tak jak w sytuacji, kiedy umniejsza się śmierć ich dziecka tylko dlatego, że zmarło w łonie matki. Osieroceni rodzice muszą również stawiać czoła kompletnemu brakowi zrozumienia dla ich tragedii zarówno w bliższym, jak i dalszym otoczeniu. Kiedy kobieta jest w ciąży, słyszy pytania: „Czekacie na dziewczynkę czy na chłopca?”, „Jakie mu dacie imię?” itd. Ale gdy poroni, zapada milczenie. Jest głucha cisza. Nie ma tematu. Także rodzina bardzo często buduje jakiś mur. Ze strony otoczenia osieroceni rodzice słyszą tzw. nietrafione pocieszenia, np.: „To był tylko drugi miesiąc”, „Jesteście młodzi, będziecie mieli dużo dzieci”. Zwykle rozmówcy mają dobre intencje, ale w takich sytuacjach lepiej powiedzieć: „Bardzo wam współczuję. Jak mogę pomóc?”. Dla mnie najtrudniejsze były sytuacje, w których ludzie nie wiedząc, co powiedzieć, po prostu nic nie mówią i unikają kontaktu. SIEDLCE Pogrzeb dzieci utraconych Pożegnanie nienarodzonych W poniedziałek, 24 października, w katedrze odbędzie się trzeci już pogrzeb dzieci, które nie miały możliwości przyjść na świat. Pochówek poprzedzony zostanie Mszą św. sprawowaną w intencji rodziców i bliskich zmarłych dzieci. - Uroczystości rozpoczną się o Będzie im przewodniczył pasterz Kościoła siedleckiego bp Zbigniew Kiernikowski. Następnie trumna z ciałami przejedzie w kondukcie na cmentarz przy ul. Janowskiej, gdzie spocznie w grobie dzieci utraconych - mówi ks. dr Tomasz Czarnocki, oficjał sądu biskupiego w Siedlcach. Miasto jest jednym z niewielu w Polsce, które podjęły się próby wyjścia naprzeciw problemowi pochówku dzieci utraconych. Wieloletnie przemilczenia i brak uregulowań prawnych sprawiały, że rodzice dotknięci taką stratą nie potrafili przebić się przez mur biurokratycznych ograniczeń, by móc pochować dzieci, niezależnie od stopnia rozwoju prenatalnego. Dwa lata temu pasterz siedleckiego Kościoła, władze miasta oraz osoby, którym leży na sercu los nienarodzonych, postanowili zawiązać komitet budowy grobu dziecka nienarodzonego. Dzisiaj, mogiła ta dla wszystkich, którzy doświadczyli tej bolesnej straty, jest miejscem pomagającym po chrześcijańsku przeżywać ból i żałobę po śmierci swoich pociech, np. dla rodziców, którzy nie pochowali swego dziecka, bo nie wiedzieli o takiej możliwości, nikt ich o tym nie poinformował. Dla nich jest to symboliczne miejsce spotkania ze swoimi dziećmi. JK DIECEZJA Pogrzeb nienarodzonego to pogrzeb istoty ludzkiej. Kościół katolicki nie widzi i nie stwarza żadnych przeszkód, jeśli chodzi o pogrzeb dziecka nienarodzonego i nieochrzczonego. To, kiedy doszło do zakończenia ciąży, nie gra tu roli. W ubiegłym roku w Wiadomościach Diecezjalnych Siedleckich ukazały się wskazania dla duszpasterzy odnośnie pochówku dzieci utraconych. Czytamy w nich - Od pasterskiej postawy kapłana, okazania współczucia, życzliwości i pociechy zależy bardzo wiele. Kiedy rodzice takiego dziecka z wiarą proszą o jego pochówek, nie można tego bagatelizować, deprecjonować! W kontakcie z nimi należy wykazać szczególną wrażliwość i zrozumienie. Chodzi bowiem o jasność przekazu prawdy o życiu ludzkim od poczęcia do naturalnej śmierci. - Należy unikać używania terminu „pokropek”. Odnowione obrzędy pogrzebu mówią nie tylko o pokropieniu trumny wodą święconą, ale wyraźnie przewidują „pogrzeb” dziecka, nawet jeśli miałby on mieć bardzo skromną formę, a dziecku towarzyszyła tylko jedna osoba. Prośbę rodziców o pochówek należy traktować jako pragnienie chrztu dla ich dziecka. Nie można więc odmawiać rodzicom takiego pochówku, gdyż po stracie dziecka szukają oni pocieszenia i to pocieszenie mogą znaleźć w Bogu, który jest Miłością i przygarnia wszystkich, którzy się do niego uciekają. Powodem odmowy nie może być fakt, że rodzice nie mają ślubu kościelnego lub nie są związani z życiem parafii. Wręcz przeciwnie, wydaje się, że zaistniała sytuacja jest dobrą okazją, aby duszpastersko wykorzystać kontakt z takimi rodzicami. Prośbę o pochówek dla dziecka utraconego należy interpretować jako pragnienie chrztu dla niego. - Pogrzeb takiego dziecka według obrzędów pogrzebu może mieć trzy stacje: w domu, w kościele, przy grobie. Msza św. odprawiana jest w szatach koloru białego. Nie jest to Msza św. za dziecko zmarłe, ale za rodziców. Pogrzeb taki może się odbyć w formie z dwoma stacjami: w kaplicy cmentarnej i przy grobie (ta forma nie przewiduje Mszy św. w ciągu obrzędów pogrzebowych, odprawia się ją w dogodnym czasie bez obecności ciała zmarłego dziecka - Obrzędy pogrzebu, nr 179), albo w formie z jedną stacją (w kościele, w domu zmarłego dziecka, w kaplicy cmentarnej lub przy grobie - Obrzędy pogrzebu nr 194). - Warto zdawać sobie sprawę z takiego stanu rzeczy, aby kształtować świadomość wszystkich wiernych, a także ludzi dobrej woli, że pogrzeby dzieci zmarłych nawet na wczesnym etapie rozwoju płodowego, są pogrzebami istot ludzkich. Przyczyni się do wzmocnienia głosu Kościoła, że życie ludzkie jest święte i należy się mu szacunek od poczęcia aż do jego naturalnej śmierci. OPRAC. JK * * * Nasz czytelnik po lekturze tekstu przesłał nam swoją uwagę,dotyczącą odpłatności za badanie płci ona: ..."ani Ustawa prawo o aktach stanu cywilnego, ani odpowiednie rozporządzenie ministra zdrowia dotyczące samego dokumentu pisemnego zgłoszenia, nie mówią nic o tym, że płeć dziecka musi być znana "naocznie" w momencie porodu/poronienia, aby istniał obowiązek zgłoszenia takiego urodzenia do USC. (...) Otóż nie ma żadnego obowiązku wykonywania przez rodziców dziecka płatnego badania genetycznego określającego płeć dziecka, ponieważ nie istnieje żadna podstawa prawna, która pozwalałaby szpitalowi żądać tego od rodziców. Skoro szpital ma obowiązek zgłosić martwe urodzenie (i to, wg ustawy prawo o aktach stanu cywilnego, każde martwe urodzenie, bo ustawa nie określa wyjątków, w których można tego nie robić), a zgłoszenie polega na przesłaniu do usc pisemnego zgłoszenia urodzenia, którego wypełnienie polega na wpisaniu płci dziecka (tu znowu odpowiednie rozporządzenie ministerstwa zdrowia zawierające instrukcję wypełnienia pisemnego zgłoszenia nie definiuje takich wyjątków, kiedy płci szpital mógłby nie wpisywać - więc musi zawsze), to obowiązkiem szpitala jest pozyskać wiedzę o płci dziecka. Szpital może więc wpisać płeć prawdopodobną, lub jeśli uważa, że musi koniecznie zrobić badanie genetyczne, to niech sobie robi - ale na pewno nie na koszt rodziców. (...) proponuję informować - zgodnie z obowiązującym stanem prawnym - że szpital nie ma podstawy prawnej do żądania od rodziców dziecka opłacenia badania genetycznego, natomiast płeć, jakąś, wpisać do dokumentu musi - bo to jest szpitala ustawowy obowiązek, i tego rodzice powinni od szpitala żądać zawsze - przy każdym poronieniu. Żądać, a nie prosić. Zgłoszenie martwo urodzonego dziecka do rejestracji to nie fanaberia rodziców (wówczas faktycznie można by było mówić o tym, że należy szpital grzecznie poprosić o wystawienie pisemnego zgłoszenia), a ustawowy obowiązek szpitala. AI opr. ab/ab Copyright © by Echo Katolickie Stan prawny aktualny na dzień publikacji artykułu Po urodzeniu dziecka świeżo upieczona mama ma zwykle świadomość, że przysługują jej: bezpłatna opieka okołoporodowa przez 6 tygodni po porodzie w domu (i to bez względu na to, czy ma ubezpieczenie), płatny urlop macierzyński, urlop rodzicielski i wychowawczy, a także becikowe. Czy wiesz, że należy ci się również dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego oraz przerwa w pracy na karmienie? Poznaj przywileje i prawa po urodzeniu dziecka. Mama pod szczególną opieką w szpitalu Urodzenie dziecka to nie tylko wysiłek i stres, ale przede wszystkim wielka zmiana w życiu. Zarówno będąc w ciąży, jak i teraz wymagasz szczególnej opieki i wsparcia. Opiekująca się tobą położna powinna zaraz po narodzinach położyć ci malucha na brzuchu (o ile nie ma innych wskazań medycznych). W ciągu 12 godzin dziecko musi zbadać lekarz neonatolog lub pediatra. Badanie to powinno odbywać się w obecności mamy. Personel powinien wspierać cię także w karmieniu, pokazać, jak przystawiać dziecko do piersi i jak sobie radzić, gdy maluch nie chce ssać. Odwiedziny położnej w domu Równie ważna jest opieka położnej w domu. Do końca okresu połogu (przez pierwsze 6 tygodni) położna powinna odwiedzić cię minimum 4 razy. Podczas takich wizyt ocenia stan zdrowia i rozwój fizyczny noworodka. Bada również stan zdrowia mamy, sprawdzając jak obkurcza się macica. Jej obowiązkiem jest również informowanie o możliwych problemach i sposobach ich rozwiązywania. Wszystkie kwestie związane z porodem i opieką nad noworodkiem reguluje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 września 2012 r. w sprawie standardów postępowania medycznego przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem. Prawo do urlopu macierzyńskiego Jeśli przed ciążą byłaś zatrudniona, to po porodzie (w dniu narodzin dziecka) nabywasz prawo do płatnego urlopu macierzyńskiego. Jego długość zależy od tego, ile dzieci urodziłaś i jest to odpowiednio: 20 tygodni w przypadku jednego dziecka, 31 tygodni przy urodzeniu bliźniąt, 33 tygodnie przypadku urodzenia trojaczków, 35 tygodni w przypadku czworaczków oraz 37 tygodni w przypadku 5 lub więcej dzieci. Wymiar urlopu macierzyńskiego można wydłużyć, starając się o tzw. dodatkowy urlop. W przypadku urodzenia 1 dziecka dodatkowy urlop macierzyński wynosi 6 tygodni, w przypadku kolejnych to 8 tygodni. Pracownica ma obowiązek wykorzystać podstawowe 14 tygodni. Pozostałe 6 tygodni może wykorzystać ojciec dziecka (tzw. urlop tacierzyński). Pamiętaj, że ojciec, który przechodzi na taki urlop, otrzymuje zasiłek macierzyński oraz jest chroniony przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem umowy o pracę. Prawo do zasiłku macierzyńskiego – ale nie na umowie o dzieło! Przysługuje on każdej kobiecie, która urodziła dziecko w trakcie zatrudnienia lub przyjęła je na wychowanie. Pamiętaj, że zasiłek ten przysługuje tylko w przypadku umów o pracę, umów zlecenia lub w przypadku samozatrudnienia, gdy były odprowadzane składki chorobowe. Umowa o dzieło wyklucza natomiast możliwość uzyskania zasiłku macierzyńskiego. Wynika to z faktu, że składka chorobowa nie jest odprowadzana. Zasiłek macierzyński wypłacany jest przez ZUS i przysługuje w okresie podstawowego i dodatkowego urlopu macierzyńskiego. Jego wysokość obliczamy na podstawie średniej arytmetycznej wynagrodzenia z okresu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła niezdolność do pracy. W takim przypadku przysługuje ci zasiłek w wysokości 100%. 26 tygodni urlopu rodzicielskiego dla mamy i taty To następne uprawnienie, które przysługuje nie tylko świeżo upieczonej mamie, ale również tacie. Korzystanie z tej formy udogodnienia nie jest obowiązkowe jak w przypadku podstawowego urlopu macierzyńskiego. Urlop rodzicielski może trwać maksymalnie 26 tygodni bez względu na liczbę dzieci urodzonych przy jednym porodzie i może być wykorzystywany w ratach. Decyzja o przerwaniu kariery zawodowej na tak długi czas zwykle jest podejmowana przez młodych rodziców najpóźniej jak to możliwe. Pamiętaj: jeśli podejmiesz ją minimum 2 tygodnie przed zakończeniem dodatkowego urlopu macierzyńskiego, nie możesz go przerwać i wrócić wcześniej do pracy. Rodzice sami mogą ustalić wymiar urlopu, np. 8 tygodni. Aby zrezygnować z urlopu rodzicielskiego lub zmniejszyć czas jego trwania, młoda mama powinna złożyć odpowiedni wniosek u pracodawcy. W piśmie tym powinna także zaznaczyć, jaki wymiar urlopu wykorzysta tata. Aby otrzymać prawo do zasiłku w trakcie trwania urlopu rodzicielskiego, powinnaś złożyć taki wniosek do 14 dni po porodzie. Przez cały okres podstawowego i dodatkowego urlopu macierzyńskiego oraz urlopu rodzicielskiego będziesz otrzymywać (lub ojciec dziecka) zasiłek macierzyński w wysokości 80% podstawy zasiłku. Jeśli jednak złożysz podanie o urlop po terminie 14 dni, wówczas nie ma możliwości rezygnacji z pełnego wymiaru urlopu oraz rozłożenia urlopu na raty. Jeśli w ogóle nie złożysz wniosku, wówczas za okres podstawowego i dodatkowego urlopu macierzyńskiego przysługiwać będzie zasiłek w wysokości 100% podstawy wymiaru, natomiast za okres urlopu rodzicielskiego (o ile zdecydujesz się go wykorzystać) zasiłek w wysokości 60% podstawy wymiaru. 36 miesięcy urlopu wychowawczego Udzielany jest w celu sprawowania opieki nad dzieckiem, jeśli pracownik był zatrudniony przez okres co najmniej 6 miesięcy (wliczając poprzednie okresy zatrudnienia). Wymiar urlopu wychowawczego wynosi maksymalnie 36 miesięcy i można go podzielić na 5 części. Całość urlopu należy wykorzystać do ukończenia przez dziecko 5. roku życia. Jeśli jedno z rodziców lub opiekunów wystąpi z wnioskiem o urlop wychowawczy, istnieje możliwość przeniesienia prawa do urlopu na drugiego z rodziców wyłącznie w wymiarze 1 miesiąca. Prawo do pełnego wymiaru urlopu uzyskuje rodzić w następujących przypadkach: gdy drugie z rodziców nie żyje lub nie przysługuje mu władza rodzicielska, został jej pozbawiony lub jego prawa są zawieszone oraz kiedy dziecko pozostaje pod opieką jednego opiekuna. W przypadku złożenia wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego np. w okresie wypowiedzenia umowy o pracę lub innych czynności zmierzających do jej rozwiązania, urlopu udziela się na okres nie dłuższy niż do dnia rozwiązania umowy. Pamiętaj! Rodzice lub opiekunowie mogą korzystać z urlopu wychowawczego jednocześnie przez okres 4 miesięcy! W szczególnych przypadkach istnieje również prawo do dodatkowego urlopu wychowawczego w wymiarze 36 miesięcy. Prawo to przysługuje w sytuacji, gdy wychowujemy niepełnosprawne lub przewlekle chore dziecko wymagające szczególnej opieki. Dodatkowy urlop należy jednak udokumentować orzeczeniem o niepełnosprawności oraz wykorzystać do 18. roku życia dziecka. Należy pamiętać, że urlopu wychowawczego udziela się tylko i wyłącznie na wniosek pracownika i jest to świadczenie niepłatne. Szczegółowe zasady jego udzielania określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych warunków udzielania urlopu wychowawczego. Istnieje jednak dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego, który przysługuje matce, ojcu dziecka lub jego prawnym opiekunom nie dłużej niż przez okres: 24 miesięcy (opieka nad jednym dzieckiem), 36 miesięcy (opieka nad więcej niż jednym dzieckiem urodzonym podczas jednego porodu) lub 72 miesięcy kalendarzowych (opieka nad dzieckiem niepełnosprawnym). Becikowe, czyli jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia dziecka Świadczenie to jest wypłacane w Polsce już od kilku lat. Należy jednak pamiętać, że od 2014 roku przysługuje ono rodzicom, którzy spełnili określone warunki. Podstawowym wymogiem otrzymania zapomogi jest złożenie wniosku najpóźniej do 12 miesięcy po porodzie oraz pozostawanie przez matkę dziecka pod opieką ginekologa lub położnej przynajmniej od 10. tygodnia ciąży do porodu. Kolejnym, równie istotnym, wymogiem jest spełnienie kryterium dochodowego. W 2015 roku dochód na osobę w rodzinie nie mógł przekroczyć 1922 zł netto. Pamiętaj, że dołączenie do wniosku wszystkich zaświadczeń jest obowiązkiem osoby składającej prośbę o udzielenie zapomogi. Niedopełnienie wszystkich formalności może skutkować nieprzyznaniem świadczenia. Do tej pory każdy świeżo upieczony rodzic lub opiekun otrzymywał jednorazowo 1000 zł na dziecko. W pracy masz prawo do przerw na karmienie Gdy zdecydujesz się na powrót do pracy, również jesteś chroniona. Masz prawo do przerw na karmienie wliczanych do czasu pracy. Przysługują one w sytuacji, gdy karmisz jedno lub więcej dzieci, a czas pracy przekracza 4 godziny na dobę. W przypadku zatrudnienia w pełnym wymiarze (8 godzin dziennie) masz prawo do 2 przerw po 30 minut, gdy karmisz jedno dziecko, gdy karmisz dwoje czas przerwy wydłuża się do 45 minut. Gdy twój czas pracy nie przekracza 6 godzin dziennie, obowiązuje tylko jedna 30 lub 45-minutowa przerwa. Możesz również wystąpić do pracodawcy z wnioskiem o połączenie przerw w jedną i rozpoczynać lub kończyć pracę odpowiednio wcześniej lub później. Zobacz też: Pierwszy miesiąc z noworodkiem – błędy, które popełniają młode mamy Mama po godzinach? Pamiętaj, że opiekując się dzieckiem do ukończenia 4. roku życia, możesz odmówić pracy w godzinach nocnych i nadliczbowych oraz w systemie pracy przerywanej, a także wykonywania dodatkowych obowiązków, np. delegowania poza stałe miejsce pracy. Pracodawca ma obowiązek akceptować każdą decyzję rodzica lub opiekuna prawnego dziecka. Nie musisz jednak rezygnować ze wszystkich dodatkowych zobowiązań, masz prawo do korzystania z przywilejów w całości lub wybrania tylko niektórych z nich. Jeśli ty i twój partner jesteście aktywni zawodowo, wówczas z tego przywileju może skorzystać tylko jedno z was. Gdy dziecko zachoruje… Czasem zdarzają się także sytuacje nieprzewidziane, np. choroba dziecka. Tę kwestię również reguluje prawo. Każdemu rodzicowi lub opiekunowi wychowującemu dziecko do 14. roku życia przysługuje prawo do zwolnienia od pracy za wynagrodzeniem. Zwolnienie to obejmuje 2 dni w ciągu całego roku kalendarzowego. Pamiętaj! Po powrocie do pracy powinnaś wrócić na to samo lub równorzędne stanowisko! Mama (i dziecko) ma prawo do bezpłatnej opieki lekarskiej Zgodnie z polskim prawem nawet nieubezpieczona mama ma prawo do bezpłatnej opieki lekarskiej. Opieką tą objęte jest również dziecko. Czas trwania bezpłatnej opieki (w przypadku niepracujących mam) trwa aż do końca połogu, czyli do 6 tygodni po urodzeniu dziecka, i obejmuje wszystkie procedury medyczne, łącznie z refundacją leków. Po tym okresie będziesz musiała niestety udać się do Urzędu Pracy lub skorzystać z ubezpieczenia członka rodziny. Osoba ubezpieczona, za którą jest odprowadzana składka zdrowotna, ma obowiązek zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego (u swojego płatnika) członków rodziny, gdy nie posiadają oni prawa do takiego ubezpieczenia. Przywileje i prawa kobiet po urodzeniu dziecka – korzystaj, bo warto Korzystanie ze swoich praw nie powinno być odbierane jako coś wstydliwego. Więź, jaka rodzi się między tobą a dzieckiem, jest bardzo ważna i niepowtarzalna. Nie da się jej odbudować z dnia na dzień, dlatego jeśli tylko masz taką możliwość, korzystaj z urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego i wychowawczego. Data publikacji: 09/09/2015, Data aktualizacji: 29/10/2021 Pracownica ma prawo do urlopu macierzyńskiego w razie urodzenia dziecka. Długość urlopu, na jakim będzie przebywać kobieta zależy od liczby dzieci urodzonych w czasie jednego porodu. Pracownica ma prawo do: 20 tygodni w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie, 31 tygodni w przypadku urodzenia dwojga dzieci przy jednym porodzie, 33 tygodni w przypadku urodzenia trojga dzieci przy jednym porodzie, 35 tygodni w przypadku urodzenia czworga dzieci przy jednym porodzie, 37 tygodni w przypadku urodzenia pięciorga i więcej dzieci przy jednym porodzie. Zobacz także:Wymiar urlopu macierzyńskiego Wyżej wskazany wymiar urlopu macierzyńskiego przysługuje w przypadku urodzenia zdrowego dziecka. Niestety życie czasem stawia kobiety przed trudnymi sytuacjami. Do takich sytuacji bez wątpienia należy urodzenie martwego dziecka lub śmierć dziecka w pierwszych tygodniach życia. Prawo chroni takie kobiety umożliwiając im urlop macierzyński, który nie będzie przeznaczony na opiekę nad dzieckiem, a możliwość dojść do siebie po takim ogromnym ciosie. Ile dni urlopu macierzyńskiego? W razie urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka pracownicy przysługuje urlop macierzyński. Jeśli dziecko urodziło się martwe pracownica ma prawo do 8 tygodni urlopu macierzyńskiego. W przypadku, kiedy dziecko zmarło przed upływem 8 tygodni życia, pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze 8 tygodni po porodzie. Urlop taki przysługuje nie krócej niż przez okres 7 dni od dnia zgonu dziecka. W razie zgonu dziecka po upływie 8 tygodni życia, pracownica zachowuje prawo do urlopu macierzyńskiego przez okres 7 dni od dnia zgonu dziecka. Pracownicy, która urodziła więcej niż jedno dziecko przy jednym porodzie, przysługuje w urlop macierzyński w wymiarze stosownym do liczby dzieci pozostałych przy życiu. Pracownica urodziła czworaczki, z których jedno zmarło w trakcie porodu. W tym przypadku przysługuje jej 33 tygodni urlopu macierzyńskiego, czyli tyle ile wynosi wymiar urlopu przysługujący przy urodzeniu trójki dzieci. Zobacz także: Urlop macierzyński Narodziny martwego dziecka lub poronienie to ogromnie bolesne przeżycie. Jakie prawa i obowiązki ma w takiej sytuacji matka - pracownik? Poród martwego dziecka i inne niepowodzenia położnicze Wszelkie sytuacje, kiedy kobieta traci dziecko, którego oczekiwała, są niezwykle delikatne i trudne. W polskiej nomenklaturze nazywa się je niepowodzeniami położniczymi. Z perspektywy prawa pracy oraz praw przysługujących matce pracownikowi, trzeba rozróżnić następujące rodzaje niepowodzeń położniczych: • Poronienie - wydalenie bądź wydobycie z ciała matki nieżywego płodu przed upływem 22. tygodnia ciąży, • Urodzenie martwego dziecka - wydalenie bądź wydobycie płodu, które nastąpiło po upływie 22 tygodnia ciąży. Płód nie wykazuje żadnych oznak życia (czynność serca, tętnienie pępowiny, skurcze mięśni zależnych od woli). Urodzenie martwego dziecka a urlop macierzyński Czy matce przysługuje urlop macierzyński po urodzeniu martwego dziecka? Zgodnie z obecnymi przepisami (stan - kwiecień 2019 r.) tak, ale tylko w określonych sytuacjach. Urodzenie martwego płodu będzie uprawniało do urlopu macierzyńskiego wtedy, kiedy matka otrzyma od szpitala kartę martwego urodzenia. Jest to dokument, który wystawia szpital i który zawiera informacje na temat matki dziecka, miejsca i daty urodzenia, czasu zgonu dziecka, informacje o jego wielkości, a także dane dotyczące poprzednich ciąż matki oraz wykształcenia rodziców (do celów statystycznych). Wzór karty martwego urodzenia zawiera też konieczność podania płci dziecka. Niestety, jeśli dziecko zmarło zbyt wcześnie, by można było w łatwy sposób określić jego płeć (czyli z reguły chodzi o poronienie i to przed 16 tygodniem ciąży), rodzice są zmuszeni do wypożyczenia ze szpitala materiału poronnego dziecka i przeprowadzenia odpłatnego, nierefundowanego przez NFZ badania płci dziecka. Obecnie, koszt takiego badania to około 400 zł. Dopiero uzyskanie karty martwego urodzenia da możliwość zarejestrowania dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego i otrzymania aktu urodzenia z adnotacją, że nastąpiło martwe urodzenie. Dokumenty te dają zaś podstawę do tego, by otrzymać urlop macierzyński. Martwe dziecko, którego płci nie ustalono, nie może otrzymać karty martwego urodzenia i w związku z tym, matce nie będzie przysługiwał urlop macierzyński. Co do zasady, macierzyński po urodzeniu martwego dziecka wynosi maksymalnie 8 tygodni. Matka może też zadecydować o wcześniejszym powrocie do pracy. Skrócenie urlopu macierzyńskiego możliwe jest maksymalnie do 7 dni. Przy czym jest ono liczone od dnia, kiedy odbyło się rodzenie martwego dziecka. Jeśli zatem matka zdecydowała się na wykorzystanie np. 4 tygodni urlopu macierzyńskiego przed porodem, to urlop macierzyński po śmierci dziecka (martwe urodzenie) może trwać maksymalnie 4 tygodnie, nie mniej niż 7 dni. W tym czasie matce przysługuje zasiłek macierzyński obliczany tak samo, jak przy urodzeniu dziecka żywego. Aby uzyskać urlop matka musi złożyć pracodawcy wniosek o urlop macierzyński po urodzeniu martwego dziecka. Poród martwego dziecka a ZUS Jeśli rodzice po urodzeniu martwego dziecka zdecydują się na jego pochówek, to przysługuje im prawo do otrzymania zasiłku pogrzebowego z ZUS, w wysokości 4000 zł. Aby go otrzymać, należy złożyć w jednostce ZUS właściwej ze względu na miejsce zamieszkania skrócony odpis aktu urodzenia, oryginały rachunków kosztów pogrzebu, dokumenty poświadczające stopień powinowactwa i zaświadczenie płatnika składek o podleganiu ubezpieczeniu rentowemu. Zasiłek pogrzebowy nie przysługuje, jeśli rodzice zdecydowali się pozostawić martwy płód w szpitalu. Warto też pamiętać, że jeśli nastąpiło urodzenie martwego dziecka, ZUS zobowiązany jest do wypłaty matce zasiłku macierzyńskiego zgodnie z opisanymi powyżej zasadami. Urodzenie martwego dziecka a becikowe Becikowe przysługuje jedynie wtedy, kiedy dziecko urodziło się żywe (nawet jeśli kilka godzin później zmarło). Jeśli nastąpił zgon dziecka przed lub w czasie porodu i rodzicom został wydany jedynie akt urodzenia martwego dziecka, to becikowe rodzicom nie przysługuje. Podstawa prawna - art. 15b pkt 1. Ustawy o świadczeniach rodzinnych. Urodzenie martwego dziecka - urlop okolicznościowy Z tytułu urodzenia dziecka obojgu rodzicom przysługuje urlop okolicznościowy w wymiarze 2 dni. Nie ma tu znaczenia, czy urodziło się dziecko żywe, czy martwe. Mamie, urlop ten będzie jednak przysługiwał wtedy, kiedy nie przebywa ona na urlopie macierzyńskim. Obojgu rodzicom przysługuje również urlop okolicznościowy z tytułu zgonu dziecka w wymiarze 2 dni. Przy czym nie należy się on matce, jeśli pogrzeb odbywa się w czasie kiedy przebywa ona na urlopie macierzyńskim (w takiej sytuacji z urlopu skorzysta jedynie ojciec). Reasumując, po urodzeniu martwego dziecka, rodzice mają prawo do 4 dni urlopu okolicznościowego. Śmierć noworodkaOdwlekanie przez lekarza prowadzącego poród decyzji o cesarskim cięciu w przypadku braku postępu porodu może mieć opłakane skutki. Często następstwem przedłużającego się porodu jest ciężkie niedotlenienie okołoporodowe, które może prowadzić do śmierci noworodka przy niedotlenienia dziecka mogą być:błędy ze strony personelu medycznego prowadzącego poródnieprawidłowa interpretacja zapisów KTG przez personel medyczny szpitalanieprawidłowe podanie środków wywołujących bóle porodowe powodujące niedotlenienie: macicy, łożyska i płoduforsowanie na siłę przez lekarza porodu siłami naturyzbyt późna decyzja o cięciu cesarskimPoród jest dla dziecka, matki a także personelu medycznego szpitala nielada wyzwaniem. Najważniejsze podczas porodu jest zatem nie dopuścić do urazu lub niedotlenienia okołoporodowego, który dla noworodka jest poważnym stanem zagrożenia do niedotlenienia płodu ( zamartwicy urodzeniowej ) dochodzi na skutek urazu porodowego lub przypadku źle prowadzonej akcji porodowej przez personel medyczny niedotlenienie wewnątrzmaciczne podczas porodu wskazuje nieprawidłowa czynność serca płodu odczytywana na aparacie KTG. Jeżeli podczas zapisów KTG w trakcie porodu, tętno płodu spada poniżej 100 uderzeń na minutę przez co najmniej 2 lub 3 minuty, lekarz prowadzący poród powinien zdiagnozować ciężka bradykardię i zalecić nagłe cesarskie niedotlenienia mózgu noworodka mogą być też błędy ze strony personelu medycznego prowadzącego poród. Nieprawidłowe podanie środków wywołujących bóle porodowe powoduje niedotlenienie macicy, łożyska i na skutek zaniedbania lekarzy doszło do uszczerbku na zdrowiu matki lub dziecka, poszkodowani mogą uzyskać rekompensatę za doznaną krzywdę w postaci odszkodowania, zadośćuczynienia oraz dożywotniej do zadawania pytań naszym prawnikom. Zespół prawny Fundacji Od Poczęcia Do Narodzin posiada odpowiednie doświadczenie i dokłada wszelkich starań, aby rzetelnie ocenić czy doszło do błędy lekarskiego podczas porodu. Mimo, że nasza siedziba jest w Warszawie, działamy na terenie całej się z naszymi prawnikami w celu uzyskania darmowej konsultacji prawnej. Jesteśmy po to, by Ci porada prawnaŚmierć noworodka – przyczynyDo głównych przyczyn urodzenia martwego noworodka należą:wady rozwojoweIUGR (zatrzymanie wewnątrzmacicznego wzrastania płodu)niewydolność łożyskapowikłania ze strony sznura pępowinowegozakażenia wewnątrzmacicznechoroby matkiprzyczyny niewyjaśnione (15- 40%)Należy również wziąć pod uwagę przed ciążą:nadczynność tarczycycukrzycętrombofilieoczeń rumieniowaty układowyotyłość (BMI ≥30)wiek matki >35 latpalenie tytoniunadciśnienie tętniczenarkomanię, używkchoroby neurologiczne w czasie ciąży (drgawki)niski status socjoekonomicznyW czasie ciąży:cukrzyca ciążowastan przedrzucawkowystany zapalne (szczególnie układu moczowego)zakażenia wirusowe (parwowirus B-19, kiła, listerioza, toksoplazmoza, opryszczka, wirus Coxackie, leptospiroza, gorączka Q)W naszych warunkach należy rozpatrzyć zakażenia wstępujące: E. coli, Klebsiella, bakteriami z grupy β-laktamazowych, Enterococus, myco- i ureaplasma, chlamydioza (cytokiny zapalne)W czasie porodu znaczenie mają:cięcie cesarskie w trybie nagłymgorączka u matki powyżej 38°Czabiegi położnicze (kleszcze, próżniociąg)wypadnięcie pępowinyprzedwczesne oddzielanie się łożyskaciąża przenoszonaprzedłużony poródprzedłużenie odpływania płynu owodniowego powyżej 24 hnieprawidłowe położenie i ułożenie płodu Śmierć noworodka – powikłania położnicze i choroby towarzyszącePrzyczynami martwych porodów są dość często powikłania natury położniczej, do których zaliczamy krwawienie płodowo-matczyne, powikłania pępowinowe, nieprawidłowości towarzyszące matki są przyczyną około 10% wewnątrzmacicznych zgonów płodów. Istotnym czynnikiem ryzyka jest cukrzyca się, że u ciężarnych, które chorowały na cukrzycę przed ciążą, ryzyko martwego porodu jest od 2,5 do 4 razy większe. Ryzyko to występuje zarówno w przypadku I i II typu płodu z cukrzycą może być spowodowane hiperglikemią, nieprawidłowym wzrastaniem lub kwasicą u płodu. Ryzyko śmierci płodu można obniżyć dzięki wyrównywaniu wewnątrzmacicznego obumarcia płodu może być wiele innych chorób matki, na przykład: nadciśnienie tętnicze, choroby nerek, choroby układu sercowo-naczyniowego, choroby ogół jednak do obumarcia płodu w przebiegu wymienionych chorób dochodzi w przypadku braku nadzoru medycznego lub ciężkiej postaci noworodka – wewnątrzmaciczne obumarcie płodu, a zakażenieWewnątrzmaciczne obumarcie płodu – do niegenetycznych przyczyn zgonów płodów należą: zakażenia wywołane przez bakterie, wirusy, krętki, pasożyty, ciężkie matczyne zakażenia ogólnoustrojowe, choroby matki, powikłania są jedną z najczęstszych przyczyn obumarcia bakterii, które mogą mieć związek z obumarciem płodu należą: paciorkowce z grupy B, Escherichia coli, Klebsiella, Streptococcus z grupy B, Mycoplasma hominus, Ureaplasma urealyticum, Bacteroides zakażenie wirusowe powodują cytomegalowirus i parwowirus rzadkich przyczyn wewnątrzmacicznego obumarcia płodu należy konflikt immunoglobuliny anty RhD i udoskonalenie metod wykrywania niedokrwistości płodu zminimalizowały, lecz nie wyeliminowały ryzyka martwego urodzenia w przypadku tej rzadką przyczyną zgonu płodów jest uraz matki, powstały w wyniku wypadku komunikacyjnego lub aktu noworodka – zakażenia ogólnoustrojoweNa ogół zakażenia ogólnoustrojowe nie są zagrożeniem dla życia jest posocznica (sepsa), która może doprowadzić do niedokrwienia macicy oraz zmniejszenia perfuzji łożyska, a w konsekwencji do wewnątrzmacicznego obumarcia noworodka – diagnostyka niegenetycznych przyczyn martwego poroduBadania wykonywane w przypadku podejrzenia wystąpienia niegenetycznych przyczyn zgonu płodu to płodu (sekcja zwłok) – umożliwia sprecyzowanie rozpoznania w przypadkach zakażeń, niedokrwistości i niedotlenieniabadanie histopatologiczne łożyskatest Kleihaueram-Betkego lub cytometria przepływowatest antyglobulinowybadanie serologiczne w kierunku parwowirozyŚmierć noworodka – powikłania pępowinowePępowina jest przewodem, który łączy dziecko z łożyskiem i z mamą, umożliwia prawidłowy rozwój w budowie pępowiny mogą: zaburzać przepływ substancji odżywczych i tlenu, być przyczyną wad rozwojowych, wewnątrzmacicznego zahamowania rozwoju płodu, uszkodzeń układu nerwowego, śmierci noworodka – powikłania pępowinowe Powikłania pępowinowe mogą być uznane za przyczynę martwego porodu, jeśli:po uważnej i metodycznej diagnostyce wykluczono inne uznane przyczyny obumarciaistnieją dowody wskazujące na zamknięcie przepływu przez pępowinę np.: rozstrzeń kosmówki, zakrzepica w naczyniach płodowych, martwica kosmków, niedotlenienie udokumentowane w wyniku badania anatomopatologicznego płodu lub badania histopatologicznego łożyska i sznura pępowinowegoŚmierć noworodka – wady sznura pępowinowego Wady sznura pępowinowego lub powikłania pępowinowe stwierdza się w 2-15% przypadków martwych ważne jest zatem, aby lekarz prowadzący ciążę oraz poród bacznie obserwował pępowinę, aby jak najszybciej zareagować, gdyby działo się coś w prawidłowej diagnostyce pozostaje USG Dopplera, dzięki któremu widoczne są wszystkie nieprawidłowości przepływów krwi przez zwrócić uwagę na fakt, że owinięcie pępowiny wokół szyi płodu stwierdza się w blisko 30% niepowikłanych badanie Careya i Rayburna, w którym przeanalizowano 14 000 porodów, wykazało pojedyncze owinięcia pętli pępowiny wokół szyi płodu w 23,6% porodów oraz wielokrotne owinięcia w 3,7% porodów. Badanie nie potwierdziło związku między owinięciem pępowiny a obumarciem mimo obecności węzłów prawdziwych rodzą się żywe noworodki. Z tego powodu zarówno owinięcie pępowiny, jak i węzeł prawdziwy pępowiny nie stanowią wystarczająco pewnej przyczyny zgonu noworodka – anomalia w budowie pępowinyNajczęściej występują anomalia w budowie lub powikłania pępowinowe typu:pępowina jest za krótka lub za długapępowina zamiast trzynaczyniowa jest dwu- lub jedno naczyniowawystępuje zamknięcie sznura pępowinowego powodujące zatrzymanie dopływu krwi do płoduokresowo nawracające przerwania przepływu krwi do płoduna pępowinie występują węzły rzekome, fałszywe i prawdziwepowstały krwiaki, torbiele lub nowotwory pępowinypępowina jest nieskręcona lub prawoskrętnautworzyła się przepuklina sznura pępowinowegokrwawienie ze sznura pępowinowegowewnętrzne nieprawidłowości w budowie pępowinyowinięcie pępowiną w przebiegu jednokosmówkowych ciąż bliźniaczychŚmierć noworodka – niebezpieczne zaciśnięcie pępowinyW przypadku wystąpienia zagięcia lub załamania pępowiny istnieje ryzyko, że biegnące przez pępowinę naczynia krwionośne stają się mniej drożne, przez co do dziecka gorzej dociera temu zapobiec, naczynia są otoczone galaretowatą substancją, która sprawia, że pępowina jest sztywna i jej pełne zaciśnięcie (z zamknięciem światła naczynia) jest praktycznie niemożliwe. Mimo tych naturalnych zabezpieczeń czasami zdarza się, że pępowina zapętli się lub utworzy wewnątrz macicy pępowina owinie się wokół ciała dziecka może utrudnić przebieg porodu, a gdy zaciśnie się wokół szyi, dziecku grozi niedotlenienie.

moje dziecko zmarło po porodzie